Houdbaarheid van goede voornemens is gemiddeld 10 dagen
023 Zandvoort Sport - Met zijn 40 jaar ervaring en intensieve betrokkenheid bij sporteducatie, cursusontwikkeling, trainersopleidingen, training-innovatie, intensieve groepsbegeleiding en persoonlijke trainingen heeft Peter Koopman met zijn stichting AfafA een unieke plaats veroverd in de sportwereld. Bijna alles in Koopman’s leven draait om bewegen en trainen. AfafA in de Zandvoortse Brugstraat is een gerenommeerd instituut. Op de vraag of het zin heeft om jezelf goede voornemens op te leggen, is het antwoord duidelijk: “Gemiddeld houden mensen dat maximaal tien dagen vol.”
Koopman is naast een bevlogen trainer ook een man met een duidelijke visie en mening. “Als je niet intrinsiek, van binnenuit, gemotiveerd bent om bijvoorbeeld af te vallen, fitter te worden of bijvoorbeeld doelgericht te trainen, dan haak je altijd ergens af. Het moet jezelf, tot diep in je ziel, duidelijk zijn waarom je het doet en wat je ermee wilt bereiken. Als je topsporter wilt worden, moet je ook op hoog niveau trainen. Talent is meegenomen, maar het grootste deel om aan de top te komen is gewoon keihard werken. Iedere keer je grenzen verleggen. Daarbij is het heel erg belangrijk dat je iets kiest waar je plezier aan beleeft. Doe je dat niet, dan verdwijnt de motivatie snel en gaan de voornemens zeker niet lukken.” Zijn visie op sport is dan ook niet gemiddeld. Koopman geeft zijn dagelijkse training ook op precies die manier. Net even langer volhouden, net even verder gaan, steeds weer je grenzen verleggen, geen concessies. Complimenten doet hij niet aan, hij blijft altijd meer vragen. AfafA is dan ook geen fitnesscentrum, maar een conditiecentrum. De juiste gereedschappen, allemaal van topkwaliteit. Geen hippe modegrillen, maar alleen allemaal functionele apparaten. Koopman: “Sport op zich interesseert me niet zo veel. Ik ben vooral geïnteresseerd in belasting versus belastbaarheid. Hoe kun je mensen helpen om zichzelf te verbeteren? Daarbij moet je denken aan terugkomen van een blessure, verbeteren van fysieke componenten (kracht, uithoudingsvermogen, etc.) gerelateerd aan specifieke taken. Alles is immers specifiek en dit vereist een probleemgerichte aanpak. Hoe ik dat voor elkaar kan krijgen, dat is de uitdaging voor mij.”
Een uitzondering is het trainen voor de vechtsport. “Vechtsport is voor mij niet uitsluitend het eindeloos inslijpen van bepaalde handelingen in een specifieke situatie, dat is slechts een basale vaardigheid. Het gaat mij om de interactie met de tegenstander en de omgeving, om het omgaan met druk, snel beslissen, het ‘lezen’ van de tegenstander.” Koopman heeft dan ook enkele kampioenen in zijn stal, zoals mister K1 himself Peter Aerts. In het recent verschenen boek “The Dutch Lumberjack” verwoordde Aerts het als volgt: “Ik ben in 1998 kampioen geworden door de krachttraining van Koopman. Dat is wel heftig. Bij Koopman is het gewoon een uur gas geven. Niet normaal. Wat krachttraining betreft is Koopman echt de beste voor mij.” Ook Mourad Bouzidi, die binnenkort in Haarlem zijn eigen gym opent, traint bijna dagelijks bij Koopman. Er lopen nog twee grote talenten rond, uitmuntende vechtsporters, maar vooral uitmuntende sportmannen.
Annette van Baarle traint diverse keren per week. Minimaal een keer per week bij Koopman, daarnaast loopt ze hard. “Sporten is zuurstof voor mij. Ik krijg er energie van, mijn uithoudingsvermogen is goed en mijn lichaam fit.”
Wat is de trend in fitnessland voor 2015? Wat verwacht je? “Ik verwacht een verdere toename van de grote fitnessclubs tegen laag tarief en een toename van de CrossFit boxen. Dit zijn “schuren” waarbij vooral (in tegenstelling tot geïsoleerde bodybuilding training) complexe bewegingen met los materiaal worden verricht op basis van een dagelijkse schema. Verder zal het fitnessaanbod verbreed worden door allerlei instituten, die zich vaak noodgedwongen (b.v. fysiotherapie centra) op deze markt begeven. Ook zal het aanbod van personal training nog wel even toenemen. Straks blijven er twee soorten clubs over t.w. de grote jongens en de kleine ‘niche’ clubjes zoals AfafA. De ketens bieden gelegenheid tot trainen zonder begeleiding c.q. aandacht. Wil je dat, dan moet je die erbij kopen. Verder is het begrip veiligheid natuurlijk een wassen neus: als je in de tuin werkt staat er ook niet iemand naast je om te coachen hoe je moet scheppen. Als je naar de bus rent zegt ook niemand dat je beter je voeten moet afwikkelen of eerst een warming up moet doen. Dat zogenaamde wetenschappelijke gezwets is echte onzin. Onder de noemer deskundigheid wordt veel onzin verkocht. Ik heb vanaf het begin, nu veertig jaar geleden, mensen altijd gecoacht en functioneel begeleid. Nu wordt dat verkocht als ‘nieuw’, waarbij je vooral niet door moet vragen.
Iedere soort belasting is nu eenmaal anders. Als je boodschappen gaat doen maak je een lijstje. Mensen die gaan sporten hebben dat niet. In de meeste “scholen” is dit ook van ondergeschikt belang, ze zijn verworden tot een ontmoetingscentrum, een speeltuin voor grote mensen. Daarnaast wordt dan wat op een band gelopen of aan wat gewichten getrokken. En dat is prima als men zich zo wil ontspannen. Onderzoek toont keer op keer aan, dat we er met zijn allen met al dat “gesport” niet fitter, maar wel dikker op worden. Er is nog steeds onvoldoende inhoudelijke kennis en kunde bij de instructeurs op dat gebied. Trainer is een vrij beroep. Mensen kijken dan of de trainer wel aardig is. Ze kunnen niet beoordelen of een trainer vakinhoudelijk bekwaam is. Dus verkoopkwaliteit is belangrijker dan inhoudelijke kennis. De mensen die bij AFAFA komen, komen ook daadwerkelijk om te trainen, niet omdat ze mij aardig vinden.” Uiteindelijk gaat het erom dat je beweegt, of je nu naar een sportschool gaat of niet. “De essentie van bewegen, van fitter worden is intensief bewegen. Als je regelmatig intensief traint, maak je progressie. Anders blijft het een beetje gerommel in de marge. Het lichaam is gemaakt om te bewegen. Mensen zijn dat steeds minder gewend.”
