Column Jos de Jong - Zo’n twee jaar geleden reed ik ergens in the middle of nowewhere door het fraaie Franse landschap en kwam plotseling terecht op een aantal groots uitgevoerde rotondes. ‘Waar zijn die nu voor nodig”, vroeg ik me af. “Er is hier geen kip te zien”. Het antwoord liet op zich wachten tot het afgelopen jaar toen ik constateerde dat diezelfde rotondes door veel verkeersdeelnemers werden gebruikt, deelnemers die twee jaar geleden in geen velden of wegen te bespeuren waren. In de tussenliggende periode waren er vele woningen en grote bedrijven in de directe omgeving van die rotondes gebouwd en heerste er een enorme maar veilige verkeersbedrijvigheid. “Wat perfect georganiseerd”, dacht ik. “Eerst infrastructuur aanleggen en dan pas bouwen”.
Column Jos de Jong - Zo’n twee jaar geleden reed ik ergens in the middle of nowewhere door het fraaie Franse landschap en kwam plotseling terecht op een aantal groots uitgevoerde rotondes. ‘Waar zijn die nu voor nodig”, vroeg ik me af. “Er is hier geen kip te zien”. Het antwoord liet op zich wachten tot het afgelopen jaar toen ik constateerde dat diezelfde rotondes door veel verkeersdeelnemers werden gebruikt, deelnemers die twee jaar geleden in geen velden of wegen te bespeuren waren. In de tussenliggende periode waren er vele woningen en grote bedrijven in de directe omgeving van die rotondes gebouwd en heerste er een enorme maar veilige verkeersbedrijvigheid. “Wat perfect georganiseerd”, dacht ik. “Eerst infrastructuur aanleggen en dan pas bouwen”.
In Nederland doet men dat vaak anders.” Eerst bouwen en dan pas nadenken over de infrastructuur”. Wordt er ergens iets gebouwd of legt men de laatste hand aan een nieuw bouwproject, dan blijkt dat men vaak niet (of niet goed) heeft nagedacht over de inherente noodzakelijke infrastructuur. Eerst bouwen dus en dan pas denken, met alle kwalijke gevolgen als storende files, wrevel en irritatie tot gevolg.
Heemstede volgt teneur
Ook in Heemstede is deze teneur helaas zichtbaar. Neem de bouwactiviteiten ‘op uitzonderlijke locatie’ bij de haven en de activiteiten rondom het industrieterrein bij de voorhen zo fraaie entree van Heemstede.
Rondom dit gebied bevindt zich een aantal ondernemingen en kantoren, de gemeentewerf, een kinderdagverblijf en de voetbalvereniging HBC, een omgeving die dagelijks door werknemers, klanten, ouders die hun kinderen halen en brengen bij het kinderdagverblijf, sporters en (schoolgaande) fietsers moet kunnen worden bereikt. Vanwege eenrichtingsverkeer mag men geen gebruik maken van de bij de haven nieuw gebouwde (nauwe) brug en dus wordt men geleid naar de ‘trechter’ op de ventweg van de Cruquiusweg, richting de gevaarlijke en onoverzichtelijke kruising nabij de ingang van HBC. Dagelijks leidt dit ’s morgens en ‘s avonds tot schrikbarende taferelen met files vanwege een complete verkeerschaos. Kris-kras slingeren auto’s, motoren, brommers, fietsers en voetgangers door elkaar, gunnen elkaar weinig tot geen ruimte, nemen (terecht of onterecht) voorrang omdat men anders nóg langer moet wachten met alle angstige taferelen vandien.
Helemáál te gek is het op de woensdagmiddag als er op HBC de hele middag wordt getraind door de jeugd. Auto's rijden af en aan en laveren door het onrustige verkeer heen, HBC-bezoekers schieten zonder te kijken de weg op omdat het licht op groen springt (terwijl ze nog op de uitrit van HBC staan), schoolverlatende fietsers komen in de verdrukking en brommers en scooters scheuren overal riskant tussendoor. Kortom het is er een levensgevaarlijke drukte.
Door de enige tijd geleden geplaatste nieuwe verkeerslichten zou je denken dat gevaarlijke situaties tot het verleden behoren en dat het verkeer eindelijk in goede banen wordt geleid, maar vreemd genoeg dragen zij (met langere wachttijden) niets bij aan een betere verkeerssituatie. Sterker nog, het lijkt alsof de problemen met de dag groter en onoverzichtelijker worden. Er heeft zich reeds een aantal ongelukken voorgedaan, auto’s total loss, fietsers die ondersteboven worden gereden etc. en de kans is zeker niet uitgesloten dat het aantal ongevallen alhier zal toenemen als er niet snel adequaat actie wordt ondernomen. Of wacht men pas op tot het eerste dodelijke slachtoffer valt!