Typography

Uit de hand gelopen verjaardagscadeautje - 023 Haarlem & Omgeving, Zandvoort, Lifestyle & Gezondheid, Sport - Nederland was van 7 tot en met 14 februari omgedoopt tot winterwonderland. Zelfs wij hier aan de kust moesten er aan geloven. Twee dagen sneeuw en een week temperaturen die onder het vriespunt bleven. Zelfs de Elfstedentocht werd weer uit de kast gehaald.

Het was een welkom geschenk voor ons Nederlanders om even uit de Coronaperikelen te stappen. Er werd geschaatst, gelanglauft, geskied, gesnowkitet, sleetje gereden en zelfs ouderwets op het ijs gezeild.

Bas werd in januari acht jaar oud. Vader Joey kon zijn verjaardag niet vieren vanwege de pandemie. Toen het begon te winteren zei Joey gekscherend tegen zijn zoon: “Wil je een ijsbaan voor je verjaardag?” Bas hoefde niet na te denken. Zijn enthousiaste “JA!” betekende een week lang hard werken voor zijn vader.
Aan de uiterste bebouwde rand van Zandvoort ligt aan de Keesomstraat een betonnen basketbalveldje. Vader Joey ging er op uit met zijn tuinslang en grassproeier om dit veldje nat te sproeien en zodoende een gladde ijsvloer te creëren. “Ik was dagelijks bezig om water te sproeien om het ijs in conditie te houden. Dat viel nog best nog tegen, want ik dacht dat ik dat in een paar uurtjes zou doen. Uiteindelijk was ik gemiddeld tien uur per dag aan het sproeien. Ik schat dat ik ruwweg rond de 120.000 liter water heb gebruikt. De rest van de tijd was ik ijsbaanbeheerder en ijsmeester.”
Maar Bas had zijn ijsbaan en Joey een full time baan. Bas kon zodoende zijn uitgestelde verjaardagspartijtje een week lang vieren met de kinderen uit de buurt. Waarvan de meesten nog nooit hadden geschaatst. En ook veel geen schaatsen hadden. Maar ook daar was aan gedacht. Joey schafte een serie schaatsen aan, waaronder Friese doorlopers, dubbelijzertjes voor de echte beginners en hockeyschaatsen. Zodoende kwamen alle kinderen aan hun trekken. 

Joey werd gelukkig geholpen door enthousiastelingen Dylan en Ewout, anders was het 24/7 rooster wel erg zwaar geworden. Zo stond hij er niet alleen meer voor en kon hij zich ook andere zaken wijden. Sponsoren zoeken bijvoorbeeld. Bijna iedereen wilde wel iets bijdragen. Albert Hein schonk chocolademelk, knakworsten en metchup, Gall en Gall gaf rietjes, kinderchampagne en appelsap, vishandel Guijt verstrekte broodjes, vishandel Berg bracht frikandellen en kroketten, IJzerhandel Zantvoort doneerde een trekker en een bezem en de Rabobank stelde de ijsbaandolfijnen ter beschikking. Al met al begon het geheel op een echte ijsbaan te lijken, met een kookplaat waar chocomelk en knakworsten op werden verwarmd. Buurtbewoners hielpen de versnaperingen uitdelen. De ijsbaan was een groot succes, mede door de verbindende rol die hij speelde in de buurt. Door een bouwlamp in een van de baskets te hangen kon er in het donker gewoon worden door geschaatst, wat weer een apart sfeertje creëerde.

“Naast de vele buurtkinderen en –bewoners kwamen er zelfs mensen uit Flevoland en Haarlem om hier hun kinderen te laten schaatsen,” vertelt Joey enthousiast, naar een moeder met kind wijzend. De baan ligt er mooi bij, er ligt een puck en paar sticks, er staan stoelen en bankjes omheen. Een tafel met twee stoelen staat bij de kookplaat, zodat er op het gemak en coronaproof versnaperingen kunnen worden genuttigd. Een enthousiaste hond komt de baan oprennen en glijdt alle kanten op. Groepjes kleine meisjes komen hand in hand en met grote glimlach voorbij geschaatst. Het was vooral weer eens genieten geblazen.

Joey vervolgt: “Gezien de avondklok stuurde ik iedereen om 20.45 uur naar huis. Maar dan was de dag voor mij nog niet voorbij. Ik kon natuurlijk weer aan de slag met de sproeier om de baan voor de volgende dag te prepareren.”

Het was een verjaardag die Bas nog lang zal heugen. Elke dag op de schaats, kinderen om hem heen en veel chocomelk drinken. Je vader die lekker bezig is, kou die je niet deert en alles in een mooie witte jas. Wat wil je nog mee