Non-infill kunstgrasvelden

Op 18 september jl kwamen diverse sprekers bijeen in de Pletterij om deel te nemen aan het debat over welke infill de gemeente de komende jaren moet kiezen voor haar sportvelden. Sprekers waren onder andere Wim Glaap van de Vereniging Sport en Gemeenten die de feiten van de kunstgrasvelden en de infill beschreef, Menso de Mar, exploitant van sportpark Eendracht die sprak over de type velden op het park en Patrick Balemans van de KNVB Haarlem hoe deze ‘in het verhaal staat’.
Het was vooral een feitelijke discussie. Conclusie van Wim Glaap was dat Rubbergranulaat nog steeds het beste is. Er is nauwelijks risico voor de gezondheid en het milieu. De korrels die buiten het veld komen zijn een probleem, maar dat heb je met alle infil, ook kurk en zolang men goede maatregelen neemt om dat te voorkomen is er weinig aan de hand.

Menso de Mar vertelde dat hun Non-Infill veld nog niet bespeelbaar is. De gemeente Amsterdam heeft als beleid geen kunstgrasvelden met rubbergranulaat aan te leggen. Daarop heeft sportpark de Eendracht 1 non-infill veld aangelegd, vooruitlopend op de trend. Dit veld wordt door gebruikers als dramatisch ervaren. Er is te veel of juist te weinig grip. Knieën draaien zich vast en de kans op een blessure is groot. Na de 9 maanden dat het veld er ligt is het nog steeds niet goedgekeurd.

De KNVB ziet non-infill velden als de toekomst vertelde Patrick Balemans. Ze investeren in een pilot met non-infill velden en de verdere ontwikkeling hiervan. Voor de KNVB is de wetgeving leidend. We moeten naar het hele veld kijken en niet alleen naar de infill, alles hangt met elkaar samen. Het belangrijkste is dat er veilig en met plezier gesport kan worden. Op de website van de KNVB kan men alle info over kunstgrasvelden vinden met de voor en nadelen. Rond de zomer van 2020 is het onderzoek naar de grip van de non-infill velden klaar en dan kunnen de velden verder ontwikkelt worden.

De velden zijn nu dus eigenlijk nog niet ver genoeg ontwikkeld om competities op te spelen. Tijdens het debat met de zaal vroeg ik dan ook hoe wij als Haarlem de ontwikkeling van non-infill velden kunnen helpen, stimuleren zonder gelijk een veld aan te leggen? Haarlem heeft op dit moment niet de ruimte en het geld om te experimenteren met kunstgrasvelden.
Het antwoord van de sprekers was het volgende. “We kunnen als gemeente Haarlem deelnemen aan de commissie normalisatie sportaccommodaties van de vereniging sport en gemeenten”, aldus Wim Glaap. “In deze commissie worden de nieuwste ontwikkelingen, waaronder non-infill velden, geëvalueerd”. Patrick Balemans stelde voor dat “Haarlem beleid kan maken dat wij in de toekomst willen streven naar 100% non-infill kunstgrasvelden”.  Menso de Mar: “ Samen met de KNVB kunnen wij de industrie uitdagen om meer vaart te maken met de ontwikkeling van non-infill velden. Dit hoeven niet gelijk grote velden te zijn. Amsterdam begon met kleine veldjes in de buurt”.
Wim Glaap haakte daarop in met “De velden hoeven niet per se ten koste te gaan van het budget sport, maar kunnen ook gefinancierd worden uit het budget voor de openbare ruimte. Het is namelijk bewegen in de openbare ruimte”.

Conclusie
De conclusie van de avond was dat non-infill de toekomst heeft, maar dat de velden nog niet voldoende ontwikkeld zijn om veilig competitie op te spelen. De velden zullen binnen 3 tot 5 jaar voldoende ontwikkeld zijn om te gebruiken. Maar wat doet men tot die tijd? Iedereen wil eigenlijk wel van rubbergranulaat af, maar zijn de alternatieven goed genoeg? Moeten we kiezen voor kurk? Kurk is duurder in aanleg en onderhoud en gaat minder lang mee, maar er zijn goede ervaringen mee. Dit is iets waar GroenLinks de komende maanden goed over zal moeten nadenken. We willen geen veld aanleggen waar niet op gesport kan worden, zeker niet omdat de velden in Haarlem intensief gebruikt worden. Tegelijkertijd willen we goed kijken naar het milieu en de gezondheidsrisico’s. Een moeilijke opgave dus. GroenLinks wil in ieder geval de ontwikkeling van non-infill velden ondersteunen.