Fotografie: Rona Lane
ARE WE CONNECTED?
“I am a white South African, born in freedom”. Haar heldere stem komt uit het niets. Ze geeft al dansend een pleidooi over haar plek in de wereld. Uitdagende dansbewegingen hebben geen enkel effect op haar stemgeluid. Haar boodschap dient gehoord te worden en dat wordt het.
Een Italiaanse volgt haar op in haar eigen taal. Met evenveel overtuiging en bravoure. Een Franse volgt haar weer op en dan een danser uit Scandinavië. Vervolgens gaan zij in hun eigen taal met elkaar in gesprek. De emotie waarmee zij hun boodschappen verkondigen heeft geen vertaling nodig.
Fotografie: Rona Lane
ARE WE CONNECTED?
“I am a white South African, born in freedom”. Haar heldere stem komt uit het niets. Ze geeft al dansend een pleidooi over haar plek in de wereld. Uitdagende dansbewegingen hebben geen enkel effect op haar stemgeluid. Haar boodschap dient gehoord te worden en dat wordt het.
Een Italiaanse volgt haar op in haar eigen taal. Met evenveel overtuiging en bravoure. Een Franse volgt haar weer op en dan een danser uit Scandinavië. Vervolgens gaan zij in hun eigen taal met elkaar in gesprek. De emotie waarmee zij hun boodschappen verkondigen heeft geen vertaling nodig.
Uitstekende techniek, soepele lijnen, kracht en zachtheid krijgen alle ruimte. Door op allerlei verschillende manieren tegen elkaar aan te leunen, tonen de dansers nieuwe mogelijkheden. Mogelijkheden om elkaar te dragen. Om elkaar te vertrouwen?
Het doel van de voorstelling was om dans en woordkunst met elkaar te combineren. Hierin slaagt Dansgroep Dance in Art met overtuiging. Het stuk is voor de gemiddelde dansliefhebber wellicht wat uitdagend, maar dit is slechts een kwestie van de juiste verhouding vinden. De kwaliteit van DiA is dat de dansers het zo doen lijken dat het lichaam elke beweging initieert, terwijl elke beweging tot in de puntjes is ingestudeerd. Met schoonheidsfoutjes komen zij weg omdat de dansers sterke identiteiten zijn. Van een sterke identiteit ga je snel onvoorwaardelijk houden. Een iets te ver vooruitgestoken kin werkt in het geval van de danseressen van Dance in Art hartverwarmend.
INTERVIEW
Martine van Santen (32) is choreografe en artistiek leider van de dansopleiding Dance In Art. Zij studeerde af aan de Northern School of Contemporary Dance in Leeds in Engeland en deed daarna een master in Kunsteducatie en Management in Utrecht voor ze haar eigen dansopleiding oprichtte in Haarlem. Van Santen is zich bewust van de meerwaarde van kunst. Van de noodzaak, kunnen we misschien beter zeggen. Tijdens haar werk met gedragsgestoorde jongeren ontdekte zij hoe kunst een uitlaatklep kan vormen wanneer woorden tekortschieten.
"Het idee was: geef ze maar dansles. Maar daar zaten die jongeren totaal niet op te wachten. Als danser sta je kwetsbaar. Wanneer je een muziekinstrument speelt, kun je zeggen dat je gitaar vals was als het mis gaat. Als danser kan dat niet. Ik heb daarom een omweg gezocht. We begonnen bijvoorbeeld met schilderen of rapteksten schrijven. Daar zochten we vervolgens een beweging bij. Door de focus op iets anders te leggen, kwamen ze er vanzelf achter dat ze aan het dansen waren. Die methode gebruik ik nog steeds in het werken met professionele dansers.
Voor onze volgende voorstelling Black Flower White Flower ben ik een samenwerking aangegaan met de Haarlemse fotografe Rona Lane. Haar foto’s van bloemen fungeren als inspiratie voor de choreografie. Zaterdag 28 maart zal hiervan een preview gegeven worden in het MAPA theater in Haarlem.”
Johanna Nolet
